04 april 2018 - Escalante - Broken Bow Arch - Torrey

--> klik hier voor de fotoreeks op Flickr <--

Het restaurant van de Circle D is vandaag jammer genoeg gesloten voor ontbijt, dus eten we allemaal maar iets op de kamer, waardoor we ook vroeg kunnen vertrekken, om 8u.
We stoppen nog om te tanken en proviand in te slaan.

Vorig jaar moesten we dit schrappen omwille van het slechte weer, maar vandaag staat er andermaal een topper op het programma: de hike naar Broken Bow Arch, een gigantische boog van 52 meter hoogte.
Ter illustratie van de omvang van deze arch : de veel bekendere Delicate Arch in Arches NP (Moab) is slechts 16 meter hoog.  Deze laatste is wel vele malen makkelijker bereikbaar en vandaar ook veel bekender.  De naam "Broken Bow" verwijst naar het feit dat iemand er in 1930 een gebroken indianenboog vond.

De trailhead ligt 67 km ver langs een zijweg van de Hole in the Rock road, een vrij ruwe dirt road die in de jaren 1870-1880 aangelegd werd door mormoonse pioniers die een doorgang zochten naar de Colorado Rivier.  Op het einde van de weg moesten ze een gat maken in de rotsen om hun paarden en karren 600 meter lager te kunnen laten zakken tot bij de Colorado Rivier.  Het was een helling van 25 graden met op sommige plaatsen zelfs 45 graden.  Uiteindelijk slaagde men er in om op 26 januari 1880 een doorgang te maken in de rotsen : The Hole in the Rock was een feit.
Sinds het aanleggen van Lake Powell stopt de Hole in the Rock Road dus bij het, lagergelegen, meer.

Om 8u45 zijn we bij het beginpunt van de HITR Road.  De "weg" ligt er vrij goed bij, maar is op veel plaatsen toch erg washboarded.  De natuurlijke reflex is dan om sneller te beginnen rijden, maar net dit heeft als effect dat de weg nóg meer washboarded wordt.  Anderzijds is heel traag rijden ook geen optie want dan krijgt men echt de indruk dat de motor elk moment uit de auto zal gerammeld worden.
We proberen dan ook, op de washboarded stukken, een redelijke snelheid aan te houden om zo het effect minder te voelen.

We komen oa langs Carcass Wash, de plek waar op 10 juni 1963 een ongeval gebeurde met een open vrachtwagen waarop 49 scouts en hun begeleiders zaten.  Ze waren op weg naar de Colorado Rivier op het einde van de HITR Road (Lake Powell was er toen nog niet) toen hier de truck blokkeerde op de helling, achteruit bolde omdat de remmen niet werkten en vervolgens over de kop ging.
7 scouts en 6 volwassenen verloren het leven.

We verlaten de HITR Rock bij de BLM-276.  Hier is een high-clearance auto absoluut een noodzaak omdat er enkele korte stukken zijn met vrij hoge rotsen en stenen.  We volgen deze weg zo'n 2 km tot bij de trailhead, waar we aankomen om 11u00.

Iedereen vult de rugzakken met proviand en, nadat we onze namen in het trail register geschreven hebben, starten we de hike om 11u30.
Niet vooraleer nog een woordje uitleg te geven.

We lopen rechts naar beneden en zien al heel snel het eerste herkenningspunt : een mooie hoodoo met een heel grote platte kap.

Het eerste stuk is al meteen diep zand steil naar beneden, wat betekent dat we hier straks ook opnieuw terug op moeten.

Met een gids als Caroline is het onmogelijk om verloren te lopen...

De enige smalle doorgang

Samen met Lianne

Voorlopig is het nog altijd kurkdroog, maar dat verandert eens we de Willow Gulch bereiken, zo'n 600m verder.  Hier stroomt immers de Willow Creek.  We zien ook dat er direct heel wat meer vegetatie staat en heel wat bomen met nieuwe, frisse, groene bladeren.

Wat een fantastische omgeving...

We blijven het kronkelende beekje volgen.

Leen heeft de juiste kleur gekozen voor haar outfit

Fotoshoot van Nicole

Evelien en Nicole

 Fotoshoot van fotoshoot...

Leen, Caroline en Steven

Ongeveer een half uur verder (het is inmiddels 12u30) zien we ineens de imposante Broken Bow Arch opdoemen en die is nog altijd even gigantisch als bij ons eerste bezoek in 2014.

We lopen tot helemaal bij de arch en eten hier onze lunch.

Mijn liefste

Tijd ook voor een groepsfoto.

Daarna lopen de dappersten onder ons nog verder langs het water en gaan, aan de achterkant van de Arch, de zanderige helling op.  Van hieruit zie je de Arch met op de achtergrond de Willow Gulch.

Helemaal  beneden staan nog Eveline en Leen

Men ziet vooral de gigantische afmetingen van de arch als men ze vergelijkt met de personen die eronder staan.

Anna, William, Tomas, ikzelf, Lianne en Nicole

We spreken om 16u af bij de auto en daardoor hebben Tomas en ik nog de mogelijkheid om verder richting Lake Powell te lopen. Na amper een kwartier echter is er zo goed als geen doorkomen meer aan. Niet omwille van het water dat nooit hoger is dan 5 cm, maar wel door de dichte verdorde struiken die bijzonder hard en scherp zijn.

We besluiten dan ook om terug te gaan, maar dat is een vrij pijnlijke bedoening. Zo lang we immers stroomafwaarts liepen, stonden die verdorde struiken ook in meegaande richting, maar nu we stroomopwaarts moeten, lopen we constant tegen die scherpe en harde struiken aan. Gelukkig stopt dit eens we opnieuw bij Broken Bow Arch zijn.

Van hieruit lopen we in een uurtje naar de auto, waar we om 15u35 aankomen.

We vertrekken er om 15u45 en hebben dan nog een bijzonder hobbelige (Hole in the Rock Road) als mooie (UT-12) rit voor de boeg.
Een UT-12 die overigens tot onze niet geringe verbazing voor een heel groot stuk volledig vernieuwd is, met onder andere ook heel wat pull outs die het makkelijker maken om foto's te nemen. Benieuwd hoe ze die klus geklaard hebben want veel alternatieve wegen zijn er hier niet.

Onderonsje tussen Leen, Nicole en Anna

Steven en Tomas leggen het uitzicht over Boulder vast.

Boulder Hoodoo

Hier en daar nog wat sneeuw op de hoogste punten.

En wildlife

Langs de UT-12 trakteert de avondzon ons nog op enkele bijzonder mooie plaatjes.

Dicht bij Torrey legt Leen nog een schitterende wolkenlucht vast.

We komen om 19u30 aan bij het hotel en gaan er heel lekker eten in het bijhorende restaurant.

Het weer: zon en wolken

Aantal gereden km: 258
Overnachting in Broken Spur Inn