Inleiding

Na het onverwachte succes van de groepsreis van april 2017, en op vraag van enkele vrienden die dit jaar te laat waren met inschrijven, begeleiden we andermaal een avontuurlijke trip van zaterdag 31 maart tot en met zondag 15 april 2018.

Onze 22e VS-reis zal ons opnieuw op de meest fotogenieke plekken van het Zuidwesten brengen, ver van het massatoerisme met deze keer 2 absolute hoogtepunten die er tussenuit springen:
• Onvergetelijke 2-daagse boottocht op Lake Powell met overnachting “ergens” op een oever ver van enige andere menselijke aanwezigheid

• Afdaling tot de bodem van de Grand Canyon waar we overnachten bij de kleinste indianenstam van de VS en uiteraard de Havasu en de Mooney Falls bezoeken

Photo by Brendan van Son

Deze keer vliegen we vanuit Amsterdam met Delta/KLM. De tickets vanuit Brussel waren voor deze periode zowel onbetaalbaar als op onmogelijke uren en vanuit Amsterdam zijn het bovendien ook veel betere vluchturen, met een lange rechtstreekse terugvlucht vanuit Los Angeles, wat veel beter is om ook effectief te kunnen slapen.

3103 10u15-11u35 Amsterdam - Seattle 10u25
layover 4u45
3103 15u10-17u48 Seattle - Las Vegas 2u38

1404 13u01-14u20 Las Vegas - Los Angeles 1u20
layover 2u30
1404 16u50-12u15 (1504) Los Angeles - Amsterdam 10u

31 maart 2018 - Amsterdam - Seattle - Las Vegas

DL143 31MAR AMS (Amsterdam) – SEA (Seattle) 10h15 : 11h35, flight time: 10u20, A330-300

Layover: 3u55

DL2793 31MAR SEA (Seattle) – LAS (Las Vegas) 15h30 : 18h08, flight time: 2u38, B717-200

Aangezien we al om 10:15 u vertrekken uit Amsterdam, zijn we deze nacht al blijven slapen in hotel Van de Valk Schiphol. Dat maakt het deze morgen toch wel heel wat rustiger opstaan en vertrekken. We nemen de hotelshuttle van 6:40 u en komen om 7 uur aan op de luchthaven. Een kwartiertje later zijn al onze reisgezellen er ook al en na een vlotte security check zijn we ruimschoots op tijd bij de gate.
Het vliegtuig vertrekt iets vroeger dan voorzien en na een bijzonder rustige vlucht met behoorlijk lekker eten en héél lekkere dessertjes landen we een halfuur vóór het voorziene uur, om 10:50 u plaatselijke tijd in Seattle. Het is dan 19:50 u Belgische tijd.
Over de immigrations control op de luchthaven van Seattle doen de meest schrikwekkende verhalen de ronde, zoals urenlang aanschuiven en daardoor aansluitende vluchten missen, maar wij zijn op amper 45 minuten door alle controles en hebben bovendien ook al onze bagage opgehaald en opnieuw afgegeven. Het zal er dus allemaal van afhangen op welk tijdstip men er is, maar bij ons in elk geval enkel maar positieve ervaringen.

We hebben nog 3 uur de tijd voor onze aansluitende vlucht naar Las Vegas en iedereen profiteert er van om nog eens de benen te strekken en wat rond te lopen.

Ook onze vlucht naar Las Vegas verloopt probleemloos en we landen om 17:45 u,  een kwartier vroeger dan voorzien.
Direct na het opstijgen krijgen we een bijzonder mooi uitzicht op Mt Baker, Mt St-Helen en Mt Rainier. En vooral bij deze laatste vliegen we wel heel dichtbij.

We halen onze bagage op en rijden met de shuttle naar de rental cars, waar we dankzij de skip the counter van Alamo direct naar de garage kunnen lopen om de auto’s op te halen. Dat zijn deze keer 3 full size SUV’s: 2x Nissan Armada, een ferm uit de kluiten gewassen 4x4 met een knoert van een V8-motor onder de kap, en een Suburban, eigenlijk een premium auto, maar we krijgen hem mee zonder opleg) en 1 standaard SUV (een Jeep Grand Cherokee). Maw hoeveel geluk kan men hebben, want van al onze reizen hebben we nog nooit dergelijke 4x4's gehad.

Het hotel is  amper 5 minuten rijden en nadat we daar zijn ingecheckt gaan we nog boodschappen doen naar de nabijgelegen Wallmart. Dat scheelt morgen een hoop tijd.

Het is 22 u als we tussen de lakens liggen. Het is dan precies 25 u geleden dat we opstonden in Amsterdam.


Aantal gereden km: 16

Overnachting in Homewood Suites by Hilton Las Vegas Airport

01 april 2018 - Las Vegas - Little Finland - Hurricane

--> klik hier voor de fotoreeks op Flickr <--

We starten onze reis in hetzelfde hotel als waar we deze vorig jaar geëindigd zijn en de Homewood Suites by Hilton geven nog altijd een meer dan voortreffelijk ontbijt.
Iedereen van de groep is al om 7 uur aanwezig en is helemaal klaar om de eerste dag ter plaatse te beginnen. 

We rijden via de Las Vegas Strip naar het noorden en stoppen uiteraard eens bij het Las Vegas sign voor een groepsfoto.

Valley of Fire laten we deze keer links liggen (of eigenlijk "rechts), en we rijden ineens door tot Mesquite, waar we de snelweg verlaten en onze eerste dirt roads gaan opzoeken.
We gaan voor het eerst naar Little Finland (aka Hobgoblin's Playground). Daar waren we eerder nog nooit omdat het ofwel niet paste in de planning ofwel omdat de lange aanrijroute langs hoofdzakelijk dirt roads er niet berijdbaar was op het ogenblik dat wij er waren.
Nu is het al vrij lang droog in de regio en is het dus de ideale gelegenheid om dit mooie gebied te bezoeken.

We maken nog een korte stop bij Whitney Pockets met zijn kleurrijke rotsen.

Hier stopt ook de verharde weg en vanaf hier is de "weg" naar Little Finland ook nu vrij slecht en het schiet dan ook niet echt snel op. Niet zozeer het zand doet ons traag rijden, maar veeleer de ontzettend vele keien en putten.

Maar het levert wel spectaculaire beelden op.

Onze voorlopig nog vrij propere autokaravaan.

Nicole vindt dirt roads rijden precies niet echt vervelend...

Ondanks de high clearance, toch nog heel nipt.

Evelien en William

De medereizigers weten al heel snel wat dirt roads zijn.

Ook "de meisjes", Lianne, Nicole en Anna, zien het helemaal zitten.

Samen met mijn liefste...al even gek van deze regio als ikzelf...

Heel merkwaardig zijn de bijzonder mooie palmbomen aan de rand van Little Finland.

Als we eenmaal bij Little Finland zijn, is het tijd voor de lunch. Vroeger moest men hier beneden parkeren, maar de BLM heeft enkele jaren geleden de afsluiting opnieuw verwijderd en nu kan men helemaal tot boven rijden...althans met de juiste auto, want William en Evelien moeten passen met hun Suburban. Dit is immers geen 4x4 en de wielen spinnen op de steile zandhelling. Dat is uiteraard wel de biotoop voor de Nissan Aramada en Jeep Grand Cherokee.

Na de lunch vertrekken we om het gebied te gaan verkennen, waarbij we beginnen met het achterliggende deel dat niet zichtbaar is vanaf de parking.

Leen, Caroline en Steven beklimmen de eerste helling.

Heel mooie uitzichten op de gekleurde rotsen in de verte.

April is het seizoen dat de cactussen bloeien.

Al vrij snel zien we de meest bizarre rotsvormen.

Deze rots lijkt precies te zeggen dat we ver genoeg zijn en we maken dan ook rechtsomkeer om vervolgens het voorste gedeelte, het eigenlijke Little Finland, te gaan verkennen.

Hier zijn de écht mooie én bizarre rotsstructuren te vinden en het is dan ook een echt walhalla voor de fotografen onder ons. Er worden dan ook ontzettend veel plaatjes geschoten. De mooie wolkenlucht was daarbij graag meegenomen.

Hier de track van onze hike: Alltrails - Little Finland

We blijven hier tot rond 16:30 u en vangen dan de lange terugrit aan met onderweg nog heel wat fotostops van de bijzonder mooie Joshua trees en pictoglyphs.

Hoe later op de dag, hoe mooier de rotsen worden van Whitney Pocket.

Onze laatste stop is bij de Oz Bundy Ranch, en dat zijn niet de eerste de beste...Oz Bundy Ranch

Aangezien we de grens met Utah oversteken, dienen we de klok een uur door te draaien, waardoor we pas om 20:40 u bij het hotel aankomen.
Een snelle hap bij McDonalds sluit de avond af.

Het weer: heel mooi, 30°C

Aantal gereden km: 369
Overnachting in Quality Inn Zion